28 June 2015

Το δημοψήφισμα της χρεοκοπίας

του Διονύση Γουσέτη, protagon.gr, 28/6/2015

Από τις 23 Απριλίου του 2010 που η Ελλάδα προσέφυγε στο μηχανισμό στήριξης των εταίρων μας για να αποφύγουμε την πτώχευση, κανένας από όσους μας κυβέρνησαν δεν θεώρησε ότι το πρόβλημα ήταν δικό μας. Της ελληνικής κοινωνίας. Κανένας δεν ασχολήθηκε με το ίδιο το πρόβλημα και τη λύση του. Κανένας δεν εκπόνησε σχέδιο μεταρρυθμίσεων για την ανάκαμψη της χώρας. Όλες ανεξαιρέτως οι (πολλές) κυβερνήσεις ασχολήθηκαν και ασχολούνται με διαπραγματεύσεις με τους ξένους εταίρους μας που ήρθαν να το λύσουν για λογαριασμό μας.

Και μέριμνα όλων των κυβερνήσεων και όλων σχεδόν των πολιτικών (με λίγες εξαιρέσεις) ήταν η αποποίηση των ευθυνών τους και η διατήρησή τους στην εξουσία με χρήση λαϊκίστικων διακηρύξεων.

Η σημερινή κυβέρνηση αναδείχτηκε πρωταθλήτρια αυτού του σπορ. Χωρίς να ασχοληθεί καθόλου με πώς θα μπορέσουμε να σταθεί η οικονομία στα πόδια της έψαξε για χρηματοδότηση ή δανεικά στη Ρωσία, στην Κίνα, στα Εμιράτα, στη Βενεζουέλα και ποιος ξέρει πού ακόμα. Παράλληλα σερνόταν σε συνομιλίες «δημιουργικής ασάφειας» με τους εταίρους μας, τις οποίες αποκαλούσε «διαπραγματεύσεις». Στις 20 Φεβρουαρίου θριαμβολόγησε για μια συμφωνία που υπέγραψε μαζί τους, μόνο για να την χαρακτηρίσει αργότερα «λάθος». Στη συνέχεια μετέδιδε πλαστή αισιοδοξία στους πολίτες. Οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης δήλωσαν:
  • την πρώτη φορά, ότι η συμφωνία μέχρι το Πάσχα θα κλείσει.
  • κατόπιν μετέθεσαν την προθεσμία στην Κυριακή τον Θωμά.
  • από κει στην Πρωτομαγιά
  • κατόπιν στη γιορτή Κωνσταντίνου και Ελένης. Λέγοντας κάθε φορά πόσο έχουν πλησιάσει οι απόψεις των δύο πλευρών.
  • στις 27 Μαΐου -ένα μήνα ακριβώς πριν την εξαγγελία δημοψηφίσματος- ο κ. Τσίπρας μας συμβούλευε: «Μην ακούτε τις Κασσάνδρες». Κασσάνδρες ήταν οι εταίροι και δανειστές μας.
  • στις 3 Ιουνίου μας ανακοίνωσαν πρόταση 47 σελίδων που υπέβαλαν στους εταίρους μας το οποίο συγκλίνει σε συμφωνία.
  • στις 15 Ιουνίου, ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, Γιάννης Δραγασάκης, που μετέχει στην αντιπροσωπεία της κυβέρνησης, δήλωσε ότι «η ελληνική αντιπροσωπεία, που βρίσκεται στις Βρυξέλλες από το Σάββατο, παρέδωσε σήμερα στους θεσμούς συμπληρωματικές προτάσεις …Προτάσεις που ανοίγουν το δρόμο για την τελική συμφωνία». Την ίδια μέρα ο βρετανικός Γκάρντιαν τον διαψεύδει: «στην πραγματικότητα υπέστησαν μια αντιστροφή, με τους Έλληνες να προσπαθούν να ανοίξουν εκ νέου ζητήματα τα οποία οι δύο πλευρές είχαν ήδη συμφωνήσει. Οι πιστωτές είχαν λάβει υποσχέσεις για νέες ελληνικές προτάσεις από την ομάδα που έσπευσε στις Βρυξέλλες το Σάββατο το πρωί. Σύμφωνα με τις Βρυξέλλες, δεν κατάφεραν να παρουσιάσουν ένα έγγραφο».

Στο μεταξύ, μας διοχέτευε ένα σωρό συκοφαντίες για τους εταίρους μας. Ο πρωθυπουργός τους κατηγόρησε δημόσια ότι οι προτάσεις τους κρύβουν πολιτικές σκοπιμότητες. Η πρόεδρος της Βουλής δηλώνει ότι ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κ. Γιούνκερ, «αξιώνει την υποταγή του ελληνικού λαού». Ο Υπουργός Οικονομικών μίλησε με χαρτοπαικτικούς όρους: «Ελπίζω να μπλοφάρουν οι Ευρωπαίοι». Η Κομισιόν και ο Πρόεδρός της αναγκάστηκαν να διαψεύσουν ανοιχτά μια κυβέρνηση κράτους-μέλους, κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στα χρονικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σήμερα ήρθε η μεγαλύτερη απόδειξη ότι ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας δεν ενδιαφέρεται για οτιδήποτε εκτός από τον εαυτό του. Όλη η μεθόδευση της παράξενης αυτής διαπραγμάτευσης με τους εταίρους μας -με την πρωτοφανή διάρκεια των πέντε μηνών- αλλά και το περιεχόμενο των διαφόρων προτάσεών του, δείχνουν ότι στόχος του δεν είναι η ανακούφιση των πολιτών από τα βάρη της κρίσης, ούτε η ανάπτυξη της χώρας και η αποκατάσταση της αξιοπρέπειάς της. Είναι η απαλλαγή του ίδιου από τις ευθύνες του αδιεξόδου στο οποίο μας οδήγησε.

Την ώρα που αντελήφθη ότι οποιαδήποτε λύση στη διαπραγμάτευση θα οδηγούσε σε προσωπικό πολιτικό κόστος, επέλεξε ένα παράνομο δημοψήφισμα για να μεταθέσει στον ελληνικό λαό τις ευθύνες της τραγωδίας στην οποία μας οδήγησε. Ένα δημοψήφισμα που επισημοποιεί τη ρήξη με τους εταίρους μας και τη χρεοκοπία της χώρας. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, θεματοφύλακας της τήρησης του Συντάγματος και των νόμων, οφείλει να μην επιτρέψει αυτή τη συνταγματική εκτροπή. Αν όμως επικρατήσει η διεξαγωγή του δημοψηφίσματος σε ένα πολύπλοκο και ακαταλαβίστικο ερώτημα, που στην ουσία αφορά την ίδια την παραμονή μας στην Ευρώπη, δεν προτείνω αποχή, όπως ίσως θα έπρεπε, διότι δεν επιτρέπεται να ρισκάρουμε την υπόσταση της πατρίδας μας. Προτείνω ένα σύσσωμο ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ. Ας το προπαγανδίσουμε με όσα μέσα διαθέτουμε.