03 May 2008

Τί ονόματα να διαλέξουμε τελικά;

...
Ο μητροπολίτης κ. Άνθιμος, ο οποίος επίσης διάβαζε τα χρόνια της χούντας, υπέδειξε στα μέλη του ποιμνίου του να έχουν σε κάθε οικογένεια ένα Φίλιππο ή Αλέξανδρο, αν είναι αγόρια, και Θεσσαλονίκη αν είναι κορίτσια. Εννοείται ότι τα ίδια ισχύουν για Φιλιππία και Αλεξάνδρα.

Ο μητροπολίτης Θεσ/νίκης εξέπληξε για άλλη μια φορά το εκκλησίασμα συστήνοντας στις γυναίκες, «αφού τελειώσουν με τις υποχρεώσεις τους σε γονείς και πεθερικά», να δίνουν στα παιδιά τους τα παραπάνω ονόματα
(Greek Insight). Υποψιάζομαι ότι πρέπει η οικογένεια να έχει 5-6 παιδιά για να υπάρχει περιθώριο να μοιραστούν σ' αυτά πάνω από 4 ονόματα, εκτός αν εννοεί ο «παναγριώτατος» ότι μπορούν να δοθούν και διπλά ή τριπλά ονόματα, όπως κάνουν οι (αιρετικοί, έτσι;) καθολικοί και ευαγγελικοί.

Απ’ την άλλη μεριά:

Ο εκκλησιαστικός «πατέρας» Ιωάννης Χρυσόστομος συνιστούσε: «Κανείς δεν πρέπει στα παιδιά του, των (Ελλήνων) προγόνων να καλεί τα ονόματα, του πατέρα, της μητέρας, του παππού και του προπάππου, αλλά αυτά των δικαίων (της Παλαιάς Διαθήκης)» (Περί Κενοδοξίας και πώς δει τους Γονείς Ανατρέφειν τα Τέκνα).

Θα μας τρελάνουν οι παπάδες, τελικά. Να δίνουμε ή να μη δίνουμε ελληνικά ονόματα στα παιδιά μας; Περιμένουμε εναγωνίως να μάθουμε, τι ισχύει οριστικά, γιατί τα παιδιά μεγαλώνουν γρήγορα και θα χρειαστούν κάποια στιγμή ένα ονοματάκι!
Και, αν θέλουμε να αποφασίσουμε μόνοι μας, ποιον πρέπει να ακολουθήσουμε, ποιος είναι αυθεντικότερος «πατέρας», ο Σύριος Ιωάννης (Γιοχάναν) ή ο Ηλείος Άνθιμος (Διονύσιος Ρούσας); Ή ισχύει κι εδώ το καιροσκοπικό μήνυμα της Θεολογικής Σχολής του Πανεπ. Αθηνών ότι «η χριστιανική πίστη προσαρμόζεται στις συνθήκες και στα αιτήματα κάθε τόπου και κάθε εποχής»; Και, αφού προσαρμόζεται έτσι εύκολα η πίστη, τι είναι να προσαρμοστούν τα ονόματα;