01 July 2007

Πανεπιστημιακός έπαινος της μπουρδολογίας


Το κείμενο που ακολουθεί προέρχεται από το περιοδικό ΤΥΧΙΚΟΣ που εκδίδει ένας φίλος, πιστός χριστιανός. Γράφει λοιπόν τα εξής ο φίλος (με λίγες ασήμαντες συντμήσεις από μένα):

Για τον Δαμασκηνό Στουδίτη, Μητροπολίτη Άρτας που έγραψε το θρησκευτικό έργο «Θησαυρός», μία συλλογή διδαχών βασισμένων σε ευαγγελικά αποσπάσματα και βίους αγίων, αναφέρει ο καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών και κληρικός Γεώργιος Μεταλληνός τον Ιούλιο 2006 ότι: «Ο συγγραφέας και το έργο του κινούνται μέσα στην πατερικότητα, την αυθεντική ορθόδοξη παράδοση, την παράδοση του ησυχασμού». Επίσης ότι: «Το βιβλίο αυτό που μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες, θεμελίωσε την εκκλησιαστική λαϊκή φιλολογία των χρόνων της δουλείας».

Εδώ, τώρα, ένα απόσπασμα από το συγκεκριμένο βιβλίο:

«Γιατί έγινε η Ανάσταση του Κυρίου μήνα Μάρτιο;

Ο Μάρτιος μήνας ονομάζεται άρτιος, δηλαδή πλήρης. Διότι ο προηγούμενος μήνας Φεβρουάριος είναι ελλιπής και συμβολίζει τον καιρό κατά τον οποίο ορίζει ο Κύριος στο Άγιο Ευαγγέλιο ως εποχή του Αντίχριστου: «ει μη εκολοβώθησαν αι ημέραι εκείναι ουκ αν εσώθη πάσα σαρξ» (Ματθ. 24/κδ/22, Μάρκ. 13/ιγ/20). Ο δε Μάρτιος μήνας αντιστοιχεί στο μήνα που θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού και στην αποκατάσταση των αγίων, οι οποίοι θα κληρονομήσουν αιωνίως την Βασιλεία των Ουρανών.

Επειδή λοιπόν ο Μάρτιος προεικονίζει εκείνα τα χρόνια, γι' αυτό και η Ανάσταση έγινε αυτόν τον μήνα, διότι και η ημέρα της Αναστάσεως προεικονίζει τη μέλλουσα Ανάσταση των νεκρών. Όσα μυστήρια πάλι αναφέρονται στην Παλαιά Διαθήκη, όλα έγιναν το μήνα Μάρτιο. Τον Μάρτιο δημιούργησε ο Θεός τον κόσμο και τον έκτισε. Ο ήλιος, η σελήνη, τα άστρα, η γη, ο ουρανός, ακόμα και ο Αδάμ τότε πλάστηκε, τότε ξέπεσε, τότε διώχθηκε από τον Παράδεισο, και την 25η αυτού του μηνός παρέβηκε την εντολή του Θεού.

Πώς έγινε αυτό, θα σας εξηγήσω ευθύς αμέσως:

Η σελήνη όταν είναι σωστή και ολόκληρη είναι 14 ημερών. Ο Θεός την τέταρτη ημέρα είπε και έγινε αυτή σωστή και ακέραιη, όπως ακριβώς είναι κατά την δέκατη τέταρτη ημέρα. Άρα ο Θεός την 12η μέρα του Μαρτίου άρχισε να δημιουργεί τα ποιήματά του. Η 12η λοιπόν του μηνός Μαρτίου είναι η πρώτη μέρα για τα κτίσματα του Θεού και η 18η είναι έβδομη για τα κτίσματα του Θεού. Μέχρι τις 25 του μηνός λείπουν επτά μέρες. Αλλά επτά ημέρες έζησε ο Αδάμ στον Παράδεισο, ίσες με τις ημέρες της εβδομάδος, ίσες με τα επτά χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, ίσες με τα επτά χαρίσματα που χάρισε ο Θεός στον Αδάμ.

Αλλά και ο κατακλυσμός του Νώε, τον Μάρτιο μήνα έγινε και προεικονίζει την ημέρα του Πάσχα, τότε έγινε η φθορά των αμαρτωλών και τώρα η φθορά των αμαρτιών μας. Τότε, διαφυλάχθηκε ο δίκαιος Νώε με την οικογένειά του και τώρα διαφυλάσσονται όσοι λατρεύουν και υπηρετούν το μυστήριο της Αναστάσεως. Τότε ήταν η κιβωτός, τώρα είναι ο Χριστός.

Γι’ αυτό, έγινε η Ανάσταση του Χριστού τον Μάρτιο μήνα.»

Ό,τι καταλάβατε! Ο φίλος που εκδίδει το περιοδικό ΤΥΧΙΚΟΣ, σχολιάζει στη συνέχεια ως εξής:

Τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει οποιαδήποτε σχέση με την πραγματικότητα, είναι όμως ικανά κριτήρια για να γίνει αντιληπτό πόσο μακριά από την αλήθεια ήταν -και δυστυχώς εξακολουθούν να είναι- όλοι όσοι αφήνουν την πηγή των ζώντων υδάτων του Λόγου του Θεού και καταφεύγουν στους «συντετριμμένους λάκκους» των ανθρωπίνων παραδόσεων. Και είναι δράμα μέγα όταν επιμένουν να γαλουχούν το λαό μας με τέτοιου είδους σαπουνόφουσκες και μωρολογίες.

Εγώ δεν χρειάζεται να σχολιάσω τίποτα, ούτε για τον μπουρδολόγο «πατέρα» Δαμασκηνό Στουδίτη, αλλά ούτε και για τον κ. Μεταλληνό, ο οποίος «ερμηνεύει» τα πάντα και εκθέτει, πέρα από τον εαυτό του, και το πανεπιστήμιο που τον έχει καθηγητή.